EnglishΔιαβητικό Πόδι
To σύνδρομο του διαβητικού ποδιού προκαλείται από διάφορες αιτίες.
Η πιο κοινή αιτία είναι η διαβητική νευροπάθεια(βλάβη των νεύρων), που μπορεί να οδηγήσει σε τυπικά συμπτώματα για διαβητικούς.
Σημαντικό ρόλο παίζει η αγγειοπάθεια, δηλαδή η βλάβη των μεγάλων και των μικρών αιμοφόρων αγγείων. Ο ΠΟΥ ορίζει το διαβητικό πόδι ως: "Λοίμωξη, έλκος και / ή καταστροφή του βαθέος ιστού, η οποία σχετίζεται με νευρολογικές ανωμαλίες και / ή διάφορους βαθμούς αρτηριακής αποφρακτικής νόσου στα κάτω άκρα."
Περίπου ένας στους δύο διαβητικούς ασθενείς παρουσιάζει κίνδυνο για την ανάπτυξη συνδρόμου διαβητικού ποδιού και περίπου μία στις τέσσερις νοσηλείες των διαβητικών ασθενών προκαλείται από δυσφορία στα πόδια.
Ο διαβήτης είναι σήμερα η κύρια αιτία ακρωτηριασμών που δεν οφείλονται σε ατυχήματα. Οι διαβητικοί έχουν 30 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους μη-διαβητικούς για ακρωτηριασμό, ενώ μετά τον πρώτο ακρωτηριασμό, οι μισοί από τους ασθενείς θα υποστούν ένα δεύτερο ακρωτηριασμό μέσα σε 5 χρόνια. Συνεπώς, είναι εξαιρετικά σημαντικό να προσέχουν για έγκαιρη πρόληψη παρά αντιδρούν μόνο όταν έχει γίνει ήδη ζημιά.
Διαβητική νευροπάθεια
Συνεχώς αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούν σε βλάβη των νεύρων, ειδικά στα πόδια.
Μερικοί πάσχουν από αισθητική νευροπάθεια, κατά την οποία η ευαισθησία στην αφή, στον πόνο και τη θερμοκρασία διαταράσσεται ή μπορεί να είναι εντελώς απούσα. Είναι υπεύθυνη για το μούδιασμα στα πόδια, για τα έλκη που προκαλούνται από την πίεση, μολύνσεις και τους περισσότερους ακρωτηριασμούς.
Η τυπική νευροπάθεια ξεκινά από τα δάχτυλα και τα πόδια με φαγούρα, κάψιμο, τσούξιμο έως έντονο πόνο που πρέπει να αντιμετωπίζονται με ισχυρή φαρμακευτική αγωγή.
Πολλοί ασθενείς ταυτόχρονα υποφέρουν από μια αγγειοπάθεια (αγγειακή βλάβη).Αυτή και τα συμπτώματά της μπορεί να προκαλέσουν, αγγειακή νόσο, διαβητική γάγγραινα, κ.λπ, και δυσχεραίνουν επίσης την επούλωση των πληγών και του έλκους.
Ως εκ τούτου, οι διαβητικοί πρέπει να αποφεύγουν οτιδήποτε που μπορεί να οδηγήσει σε αγγειακές βλάβες: κάπνισμα, υψηλά λιπαρά στο αίμα ή υψηλά επίπεδα του ουρικού οξέος, παχυσαρκία και έλλειψη άσκησης.
